پس از استفاده از فعال کننده پردازش مواد معدنی

پس از استفاده از فعال کننده پردازش مواد معدنی: در فرآیند شناور ، تأثیر افزایش شناور بودن مواد معدنی فعال سازی نامیده می شود. عامل مورد استفاده برای تغییر ترکیب سطح مواد معدنی و ترویج تعامل بین جمع کننده و سطح معدنی فعال کننده نامیده می شود.
فعال سازی می تواند تقریباً به: 1. فعال سازی خود به خود تقسیم شود. 2. پیشگیری ؛ 3. رستاخیز ؛ 4. Vulcanization.
1. فعال سازی خود به خودی
هنگام پردازش سنگ معدن غیرقانونی غیرقانونی ، سطح مواد معدنی به طور خودجوش با برخی از یون های نمک محلول در طی فرآیند سنگ زنی واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال ، هنگامی که مواد معدنی سولفید اسفالریت و مس همزیستی می شوند ، مقدار کمی از مواد معدنی سولفید مس همیشه پس از استخراج سنگ معدن در سولفات مس اکسیده می شوند. یونهای Cu2+ موجود در دوغاب با سطح اسفالریت برای فعال کردن آن واکنش نشان می دهند و جدا کردن مس و روی را دشوار می کند. لازم است برخی از عوامل تنظیم کننده مانند آهک یا کربنات سدیم برای رسوب و همچنین برخی از یونهای "اجتناب ناپذیر" که ممکن است باعث فعال شدن شوند ، اضافه کنید.
دوم ، پیشگیری
برای انتخاب یک ماده معدنی ، یک فعال کننده را برای فعال کردن آن اضافه کنید. هنگامی که پیریت به شدت اکسیده می شود ، اسید سولفوریک برای حل فیلم اکسید بر روی سطح پیریت قبل از شناور اضافه می شود و سطح تازه را در معرض دید قرار می دهد ، که برای شناور مفید است.
سه.
این ماده به مواد معدنی که قبلاً مهار شده اند ، مانند اسفالریت که توسط سیانید مهار شده است ، اشاره دارد و با افزودن سولفات مس قابل احیا است.
Four.Vulcanization
این ماده به ابتدا درمان سنگ معدن اکسید فلزی با سولفید سدیم اشاره می کند تا لایه ای از فیلم معدنی گوگرد فلزی روی سطح سنگ معدن اکسید تشکیل شود و سپس با زانتات شناور شود.
معرفهای پردازش مواد معدنی مورد استفاده به عنوان فعال کننده ها عبارتند از:
اسید سولفوریک ، اسید سولفور ، سولفید سدیم ، سولفات مس ، اسید اگزالیک ، لیمو ، دی اکسید گوگرد ، نیترات سرب ، کربنات سدیم ، هیدروکسید سدیم ، نمک سرب ، نمک باریم و غیره.