پس از استفاده از فعال کننده فرآوری مواد معدنی

پس از استفاده از فعال کننده فرآوری مواد معدنی: در فرآیند فلوتاسیون به اثر افزایش قابلیت شناورسازی مواد معدنی، فعال سازی می گویند.عاملی که برای تغییر ترکیب سطح کانی و تقویت تعامل بین کلکتور و سطح کانی استفاده می شود فعال کننده نامیده می شود.
فعال سازی را می توان به طور تقریبی به موارد زیر تقسیم کرد: 1. فعال سازی خود به خودی.2. پیش فعال سازی;3. معاد;4. ولکانیزاسیون.
1. فعال سازی خود به خود
هنگام پردازش سنگ معدن های پلی فلزی غیر آهنی، سطح معدنی به طور خود به خود با برخی از یون های نمک محلول در طول فرآیند آسیاب واکنش می دهد.به عنوان مثال، زمانی که کانی‌های اسفالریت و سولفید مس با هم وجود داشته باشند، مقدار کمی از کانی‌های سولفید مس همیشه پس از استخراج سنگ به سولفات مس اکسید می‌شوند.یون های Cu2+ موجود در دوغاب با سطح اسفالریت واکنش داده و آن را فعال می کنند و جداسازی مس و روی را دشوار می کند.لازم است برخی از عوامل تنظیم کننده مانند آهک یا کربنات سدیم برای رسوب و همچنین برخی از "یون های اجتناب ناپذیر" که ممکن است باعث فعال شدن شوند، اضافه شود.
دوم، پیش فعال سازی
برای انتخاب یک ماده معدنی، یک فعال کننده اضافه کنید تا فعال شود.هنگامی که پیریت به شدت اکسید می شود، اسید سولفوریک اضافه می شود تا فیلم اکسید روی سطح پیریت قبل از شناور شدن حل شود و سطح تازه در معرض دید قرار گیرد که برای شناورسازی مفید است.
سه.بازیابی
به مواد معدنی اطلاق می شود که قبلاً مهار شده اند، مانند اسفالریت که توسط سیانید مهار شده است و می توان با افزودن سولفات مس دوباره احیا کرد.
چهار.ولکانیزاسیون
منظور این است که ابتدا سنگ معدن اکسید فلز را با سولفید سدیم تصفیه کنیم تا لایه ای از فیلم معدنی گوگرد فلزی روی سطح سنگ معدنی اکسیدی تشکیل شود و سپس با زانتات شناور شود.
معرف های فرآوری مواد معدنی که به عنوان فعال کننده استفاده می شوند عبارتند از:
اسید سولفوریک، اسید گوگرد، سولفید سدیم، سولفات مس، اسید اگزالیک، آهک، دی اکسید گوگرد، نیترات سرب، کربنات سدیم، هیدروکسید سدیم، نمک سرب، نمک باریم و غیره.