چگونه می توان از سنگ معدن اکسید روی بهره مند شد؟

فرآیند اصلی سود اکسید روی شناور است. پس از گرمایش و گوگرد سازی ، از شناور زانتات استفاده می شود. در این روش ، سنگ معدن ابتدا مورد استفاده قرار می گیرد و سپس دوغاب تا 50-60 درجه سانتیگراد گرم می شود و با سولفید سدیم گوگرد می شود. ، و سپس از پودر و پودر سیاه درجه بالا برای شناور استفاده کنید. اگر در دمای اتاق ولکانیزه شود ، فیلم Vulcanization قوی نخواهد بود و اثر شناور ضعیف خواهد بود. در طول و ولکان سازی با دمای پایین ، به راحتی می توان رسوبات کلوئیدی را تشکیل داد. در مقابل ، هرچه دمای ولکانیزاسیون بیشتر باشد ، فیلم سولفید قوی تر می شود ، رسوبات کمتری در دوغاب ایجاد می شود و سرعت گوگرد سریعتر می شود. غلظت سولفید سدیم در دوغاب ، همچنین یک عامل بسیار مهم فرآیند در هنگام ولکان سازی است. لجن ، اکسید آهن و اکسید منگنز در دوغاب ، سولفید سدیم مصرف می کند و کیفیت کنسانتره را کاهش می دهد ، بنابراین باید از قبل برداشته شود. ابتدا سولفید و سپس روش شناور آمین ، این روش برای شناور کربنات روی ، سیلیکات و سایر مواد معدنی اکسیده شده مناسب است.

مزیت جمع کننده آمین این است که در محیط قلیایی ، تأثیر خوبی بر کربن فلزی زمین کوارتز و قلیایی دارد. نمک هیچ اثر جمع آوری قابل توجهی ندارد. هنگام استفاده از جمع کننده های آمین ، سولفید سدیم باقیمانده نه تنها هیچ اثر مهاری ندارد بلکه مواد معدنی اکسید روی را نیز فعال می کند. آمین های اولیه تأثیر جمع آوری قوی بر روی اکسید روی ، به ویژه موارد حاوی 12-18 اتم کربن دارند. آمین های اولیه به ویژه قابل توجه هستند ، در حالی که قابلیت های جمع آوری آمین های ثانویه و سوم بسیار ضعیف است. تنظیم کننده های تنظیم کننده شناور و روی می توانند تنظیم کننده ها را به مهار کننده ها ، فعال کننده ها ، تنظیم کننده های pH متوسط ​​، پراکندگی های لجن ، انعقاد دهنده ها و انعقاد مجدد با توجه به عملکرد آنها در فرآیند شناور تقسیم کنند.

در میان مهار کننده ها: سولفات روی. شکل خالص سولفات روی کریستال سفید است که به راحتی در آب محلول است. این یک مهار کننده اسفالریت است. معمولاً فقط در دوغاب قلیایی اثر مهاری دارد. هرچه pH دوغاب بالاتر باشد ، اثر مهاری آن قوی تر می شود. آشکارتر می شود. سولفات روی واکنش زیر را در آب ایجاد می کند: ZnSO4 ＝ Zn2 ++ SO42-ZN2+++ 2H20 = Zn (OH) 2+2H+Zn (OH) 2 یک ترکیب آمفوتریک است ، که در اسید حل می شود تا یک نمک روی تشکیل دهد (OH ) 2+H2S04 ＝ ZNSO4+2H2O در محیط قلیایی به HZnO2- و ZnO22- می دهد. جذب آنها به مواد معدنی باعث افزایش آبگریز سطوح معدنی می شود. روی (OH) 2+NaOH = Nahzno2+H2O Zn (OH) 2+2NAOH = NA2ZNO2+2H2O وقتی سولفات روی به تنهایی استفاده می شود ، اثر سرکوب همزمان ضعیف است ، و معمولاً با سیانید ، سولفید سدیم ، سولفیت یا ترکیب می شود. Thiosulfate. ، کربنات سدیم و غیره با هم استفاده می شود. استفاده ترکیبی از سولفات روی و سیانید می تواند اثر مهاری بر اسفالریت را تقویت کند. نسبت متداول: سیانید: سولفات روی = 1: 2-5. در این زمان ، Cn- و Zn2+ رسوب کلوئیدی روی (CN) 2 را تشکیل می دهند.